 रमेश खकुरेल नेपाली साहित्यका विशिष्ट प्रतिभा हुन् । उनको परिचय साहित्यसागरका विभिन्न अङ्कमा समेटिइसकेको छ । प्रस्तुत शृङ्खलामा खकुरेलको ‘काग’ शीर्षकको कविता समेटिएको छ । यस कविताले नेपाली राजनीतिप्रति व्यङ्ग्य गरेको छ ।
-सम्पा. |
कागै त हुन् जति दिए पनि रत्तिँदैनन्
राम्रो न ता छ अनुहार न बोल राम्रो
बेहोर हेर्छु घिन लाग्छ छ चाल दाम्रो
फोहोर के सुघर के न विचार गर्छन्
फोहोरमै कि त सिनोतिर मात्र चर्छन् ।
आवाज कर्कश छ सुने पनि दिक्क लाग्ने
चुच्चो कडा विकृत दुष्कृत जाइ लाग्ने
मायाँ गरे पनि कुनै दिन हुन्न आफ्नो
हेर्ने सदैव कसरी हित हुन्छ आफ्नो ।
फोहोर बोक्तछ र धुम्छ सबै चहारी
राम्रो सफा स्थल खसाल्छ यसै लतारी
जस्तै भने पनि उही गरिराख्छ का का
जान्दैन भन्न कहिल्यै र कतै ल ला खा।
आफूहरू सब मिलेर बथान बस्छन्
मौका ढुकेर वहुमूल्य मिठाइ खोस्छन्
के गर्नु पर्छ कहिल्यै सुधि आउँदैन
के गर्नु हुन्न यसको परवाह छैन।
यी जान्दछन् लिन दिनेतिर नाम छैन
यी बोल्दछन् तर सुनौँतिर चित्त छैन
लिन्छन् लिए पनि कै गुन गाउँदैनन्
कागै त हुन् जति दिए पनि रत्तिँदैनन्।
