![]() -सम्पा. |
छन् भाइ भोकै कसरी म खाऊँ
छन् दाइ नाङ्गै कसरी म लाऊँ
आमा रुदैछन् लुटिएर चोली
सन्तान हेरूँ रमिता कसोरी ?
बाबा र आमा नबनी निरोग
दिदी र बैनी नहिँडी उठेर
आफू कसोरी हुन सक्छु योग्य
म लड्छु पर्दा शिर अर्पिएर ।
साथी सँगाती नलिएर साथ
आफ्ना छिमेकी नहिँडेर साथ
अगाडि जाँदा कसरी म जाऊँ
खुलेर भाका कसरी म गाऊँ ।
बाबा र आमा सब वृद्धवृद्धा
काका र मामा सब प्रौढप्रौढा
जो हुन् न मान्छे सब छन् समान
हुन् भाइ साथै बहिनी तमाम ।
माग्नेहरूको नभरेर हात
भोकाहरूको नभरेर पेट
म मात्र एक्लै कसरी रमाऊँ
समाज मेरो कसरी हँसाऊँ ।
म मात्र हाँसे म खुसी हुने हो
छ हाँस्नु सिङ्गै परिवार मेरो
हाँसून् छिमेकी र समाज मेरो
म हाँस्छु हाँसेपछि देश मेरो ।
समाज सिङ्गै परिवार मेरो
स्वदेश सिङ्गै परिवार मेरो
चिनेर मान्छे जब मार्छु फेरो
यो विश्व सिङ्गै परिवार मेरो ।