बाध्यता

‘म विगतमा अँड्किरहेको छु । अझै वर्तमानमा फर्केर आउन सकेको छैन । तपाईले लेखिदिनु भएको थुप्रै औषधी खाएँ । त्यसले केही काम गरेन ।’ मैले डाक्टरलाई गुनासो गरेँ ।

मेरो उक्त कुरा सुनेपछि डाक्टरले झर्कदै भने, ‘अब औषधी नखानू, ध्यान गर्न गुरुकहाँ जानू । ठीक हुन्छ ।’

मेरा सारा पीर व्यथा गुरुलाई सुनाएँ । उनले ध्यान गर्न सिकाए । दुई महिना ध्यानमा बस्दा पनि कुनै प्रगती भएन । निराश भएपछि गुरुलाई भनेँ, ‘अलिकति पनि बिसेक भएन गुरु । मेरो भविष्य कस्तो होला भनेर कल्पना पनि गर्न सकेको छैन ।’

मेरा कुरा सुनेपछि गुरुले आँखा चिम्ले । एकछिनपछि आँखा खोलेर भने, ‘भविष्य थाहा पाउनका लागि ज्योतिषीलाई भेट्नू ।’

ज्योतिषीलाई सबै वृतान्त बताएँ । उनले ग्रह शान्ति गराउनू, जन्तर र पत्थर लगाउनू भने । उनले भनेअनुसार सबै कार्य गरेँ । तीन महिनापछि पनि मेरो ब्यथा जस्ताको तस्तै रह्यो । अब के गरुम गुरु भनेर सोध्दा उनले मानसिक चिकित्सकलाई देखाउनु भनेर सल्लाह दिए ।

मानसिक चिकित्सकले मलाई धेरैपटक बोलाएर मेरा कुराहरु सुने । थुप्रै प्रश्नहरु पनि सोधे । अन्त्यमा उनले भने, ‘आर्थिक चिन्ताले यी समस्याहरु आएका रहेछन् । पैसा कमाउनू सबै ठीक हुन्छ ।’

‘मेरो समस्याको मुख्य कारण आर्थिक अभाव रहेछ । उपचारका क्रममा चारतिर धाउँदा धाउँदै अलिकति भएको पैसा सकिएर टाट पल्टेको थिएँ। त्यसैले चोरी गर्न बाध्य भएँ ।

जिन्दगीमा पहिलो पटक चोरी गर्दा पक्राउ परेँ । वास्तवमा म सोझो र इमान्दार व्यक्ति हुँ इन्सपेक्टर साहेब ।’ उसले रुँदै भन्यो ।

उसले त्यति भनिसकेपछि त्यहाँ सन्नाटा छायो ।

बेलायत

कृष्ण बजगाईं